Kolano skoczka to potoczne określenie entezopatii - czyli uszkodzenia przyczepu więzadła rzepki
To częsta kontuzja sportowców uprawiających sporty wymagające skakania
- ból w przedniej części kolana, zwłaszcza poniżej rzepki i w jej dolnej części
- ból ww. okolicy nasilający się podczas schodzenia po schodach oraz skurczu mięśnia czworogłowego uda
- obrzęk okolicy kolana poniżej rzepki
- Podstawą rozpoznania jest prawidłowo zebrany wywiad i badanie ortopedyczne.
- Pomocne są badania: USG (ocena procesu zapalnego), RTG (ocena ustawienia rzepki) i MRI – rezonans magnetyczny ( pozwalający ocenić stopień degeneracji przyczepu więzadła).
- Początkowo jest to leczenie objawowe polegające na zastosowaniu leków przeciwzapalnych oraz fizykoterapii: jontoforeza, fala uderzeniowa, krioterapia i ultradźwięki.
- Podstawą leczenia „kolana skoczka” są zazwyczaj ćwiczenia wykonywane pod okiem fizjoterapeuty. Początkowo wprowadza się ćwiczenia w niebolesnym zakresie ruchu oraz ćwiczenia priopriocepcji. Kluczowe dla leczenia są jednak ćwiczenia ekscentryczne mięśnia czworogłowego uda, do których z czasem dołącza się ćwiczenia w zamkniętych łańcuchach kinematycznych. Program ćwiczeń obejmuje 12 tygodni i zazwyczaj doprowadza do wyleczenia.
- W rzadkich przypadkach nieodpowiadających na leczenie zachowawcze podejmuje się leczenie polegające na iniekcjach osocza bogatopłytkowego w miejsce przyczepu więzadła, a czasami również leczenie operacyjne (artroskopowe przecięcie troczków rzepki lub nawiercenie przyczepu więzadła).
- ból występujący po wysiłku
- ból pojawiający się przed i po wysiłku, ale ustępujący po rozgrzewce
- ból występujący podczas całej aktywności fizycznej, treningu
- ból utrzymujący się cały czas, może prowadzić do zerwania więzadła rzepki