Ścięgno Achillesa

Zapalenie i zwyrodnienie ścięgna Achillesa może wystąpić u każdego, jednakże szczególnie narażeni są pacjenci uprawiający sporty biegowe lub skocznościowe. Schorzenia te mogą dotyczyć różnych części samego ścięgna, chociaż w połowie przypadków dotyczą jego środkowej części, a w jednej czwartej końcowego odcinka - czyli przy samej pięcie co często nazywane jest deformacją Haglunda.

Nieleczone zapalenie ścięgna Achillesa może spowodować jego częściowe lub całkowite zerwanie.

• pogrubienie ścięgna
• silna bolesność w miejscu pogrubienia
• ból nasilający się od razu po wstaniu lub podczas przedłużonej aktywności np. biegania
• dyskomfort w obuwiu spowodowany poszerzeniem się obrysów przyczepu końcowego ściegna, tzw deformacja Haglunda

Jak rozpoznać?

• badanie lekarskie i historia dolegliwości
• badania radiologiczne: RTG, USG, TK ( PedCat)
• w razie potrzeby dodatkowo badanie rezonansu magnetycznego

Zawsze dobierane jest indywidualnie na podstawie długości trwania schorzenia, jego lokalizacji i intensywności. Obejmuje:

• leki przeciwzapalne
• ograniczenie aktywności sportowej
• czasowe odciążenie i unieruchomienie w specjalnej ortezie
• ćwiczenia rozciągające grupę tylną mięśni goleni (łydki), tzw. ćwiczenia ekscentryczne – szczególnie ważne gdy choroba dotyczy środkowej części ścięgna.
• zabiegi fizykoterapii takie jak ultradźwięki, jonoforeza, krioterapia
• zabiegi fali uderzeniowej
• lokalne podanie kwasu hialuronowego lub osocza bogato płytkowego pod kontrolą ultrasonografu

W przypadku braku skuteczności leczenia nieoperacyjnego przez co najmniej 6 miesięcy. Dobierane jest indywidualnie na podstawie długości trwania schorzenia, jego lokalizacji i intensywności. Zabiegi przeprowadza się w znieczuleniu podpajęczynówkowym z podaniem leku w okolicę przykręgosłupową. Leczenie operacyjne obejmuje:

• oczyszczenie ścięgna ze zmian zwyrodnieniowych
• usunięcie zmienionych zapalnie okolicznych tkanek, np. kaletek
• usunięcie nadmiaru tkanki kostnej uciskającej i drażniącej samo ścięgno w jego końcowych odcinku jak to ma miejsce w deformacji Haglunda
• w szczególnych przypadkach osteotomia (nacięcie) kości piętowej celem odciążenia ścięgna Achillesa
• w bardziej zaawansowanych przypadkach wzmocnienie chorego ścięgna przeszczepami ścięgien pobranych z innych okolic ciała, np. palucha.

• pionizacja w pierwszej dobie po operacji
• pobyt w szpitalu 2 doby
• orteza lub plastikowa łuska, chodzenie w asekuracji kul bez obciążania przeze 6 tyg
• od 2 tyg ćwiczenia wzmacniające mięśnie prostowniki i zginacze ud
• od 6 tyg po zabiegu orteza do chodzenia typu Walker przez kolejne 6 tyg. W tym czasie ćwiczenia bierne i czynne stopy i mięśni łydki
• ćwiczenia z obciążaniem, trucht, pływanie, jazda na rowerze od 12 tyg po zabiegu
• sport profesjonalny 4 mies po zabiegu