Zwichnięcie rzepki to jedne z najczęstszych urazów kolana
Zwichnięcie rzepki może prowadzić do rozległych uszkodzeń chrząstki w stawie rzepkowo-udowym
W przypadku zwichnięć nawykowych, leczenie operacyjne pozwala na odzyskanie stabilności rzepki
- ból
- obrzęk
- słyszalny trzask w kolanie
- nieprawidłowy obrys kolana wynikający z przemieszczenia rzepki – jeśli rzepka nie ulegnie samoistnemu nastawieniu
- ograniczenie zakresu ruchu wynikające z bólu i obecności krwiaka w kolanie
- podstawą postawienia prawidłowego rozpoznania jest właściwie zebrany wywiad lekarski w połączeniu z badaniem ortopedycznym. Dość często rzepka po urazie ulega samoistnemu nastawieniu.
pomocnym badaniem dodatkowym jest klasyczne badanie rentgenowskie (rtg) oraz badanie usg
- w przypadku nawrotowych lub nawykowych zwichnięć należy rozszerzyć diagnostykę o zdjęcie rentgenowskie wykonane na tzw. długiej kliszy, a nierzadko o badanie rezonansu magnetycznego (MRI)
- pierwszorazowe, urazowe zwichnięcie rzepki najczęściej wymaga repozycji (jeśli nie doszło do niej samoistnie na miejscu urazu) punkcji stawu w celu ewakuacji krwiaka oraz unieruchomienia kończyny na okres ok. 3 tygodni w ortezie
- w przypadku zwichnięć nawrotowych konieczne jest zazwyczaj leczenie operacyjne w postaci artroskopii. Jej celem jest zrównoważenie sił działających na rzepkę podczas ruchu. Możliwe jest to w zależności od stopnia uszkodzenia struktur kolana, dzięki retinakulotomii (czyli przecięciu jednego z troczków rzepki – jedno z więzadeł rzepki) lub rekonstrukcji uszkodzonego troczka (MPFL)
- w przypadku zwichnięć nawykowych w większości przypadków konieczne jest leczenie operacyjne w postaci rekonstrukcji troczków rzepki, przenoszeniu guzowatości piszczelowej (miejsce przyczepu więzadła rzepki) lub osteotomii korekcyjnych (przecięciu i ponownym zespoleniu kości w kończynie o nieprawidłowej osi)
Postępowanie pooperacyjne
- w większości przypadków pacjenci po artroskopowym leczeniu nawrotowych zwichnięć rzepki mogą opuścić szpital już w 2-3 dobie po operacji
- najczęściej przez 4-6 tygodni poruszają się o kulach łokciowych oszczędzając operowane kolano
- operowana kończyna przez okres ok. 3-6 tygodni zaopatrzona jest w ortezę stawu kolanowego
- po zabiegu niezbędna jest profilaktyka przeciwzakrzepowa przez okres ok. 30 dni
- chorzy wypisywani do domu poznają podstawowe sposoby zwalczania obrzęku pooperacyjnego
- po zabiegu chorzy poddawani są intensywnemu programowi rehabilitacji już od pierwszej doby po operacji. Program opracowywany jest indywidualnie dla każdego chorego przez naszych rehabilitantów i ma na celu zrównoważenie bilansu mięśniowego w obrębie mięśni działających na rzepkę
- w przypadku zabiegu osteotomii w pierwszych dniach po zabiegu konieczne jest zastosowanie specjalnego opatrunku gipsowego zapewniającego odpowiednią pozycje kończyny i poruszanie się o kulach łokciowych bez obciążania operowanej kończyny. Następnie możliwe jest doleczenie w ortezie stawu kolanowego