Kolano biegacza należy do chorób przeciążeniowych. Objawia się bólem w przednio-bocznej części kolana, niekiedy również w okolicy bocznej biodra i jest jedną z najczęstszych kontuzji występujących u osób biegających. Ból najczęściej pojawia się po kilku kilometrach biegu oraz podczas zbiegania w dół. W większości przypadków tzw. kolano biegacza jest tożsame w zespołem pasma biodrowo-piszczelowego (ITBS), choć w szerszym rozumieniu zaliczamy do niego również dolegliwości bólowe przedniego przedziału kolana związane z podrażnienie błony maziowej oraz uszkodzeniem chrząstki w stawie rzepkowo-udowym.
Kolano biegacza to potoczna nazwa jednej z najczęstszych kontuzji osób biegających
Odpowiedni dobór obuwia, właściwa technika biegu, zbilansowany trening i właściwe ćwiczenia rozciągające mogą zapobiec wystąpieniu zespołu kolana biegacza
- ból w okolicy bocznej kolana
- ból ww. okolicy nasilający się podczas ruchów zgięcia i wyprostu w stawie kolanowym
- Diagnozę stawia się na podstawie wywiadu i badania klinicznego.
- Podstawą są tzw. testy prowokacyjne, wywołujące dolegliwości w określonych okolicach.
- Niekiedy pomocne może być badanie USG uzupełniające badanie ortopedyczne.
- Postępowanie doraźne ma na celu wyleczenie stanu zapalnego w miejscu drażnienia pasma biodrowo-piszczelowego i polega na stosowaniu leków przeciwzapalnych oraz odpowiednio dobranej fizykoterapii: fala uderzeniowa, ultradźwięki, krioterapia, jontoforeza.
- Podstawą leczenia jest jednak odwrócenie przyczyny ITBS i polega na:
- w przypadku nieprawidłowego ustawiania stopy i nadmiernej rotacji wewnętrznej piszczeli – odpowiedni dobór obuwia biegowego, stosowanie wkładek korygujących i poprawa techniki biegowej (unikanie biegania przez piętę w pierwszej fazie kontaktu stopy z podłożem)
- w przypadku osłabienia mięśni kontrolujących prawidłową rotację kości udowej i zapobiegających nadmiernemu koślawieniu kolan podczas biegu – konieczne jest wprowadzenie ćwiczeń siłowych wzmacniających osłabione mięśnie oraz ćwiczeń poprawiających kontrolę nerwowo-mięśniową
- w przypadku utraty elastyczności pasma – ćwiczenia rozciągające i techniki masażu powięziowego
- w przypadku przetrenowania – zmniejszenie obciążeń biegowych lub nawet czasowe przerwanie treningu połączone z ćwiczeniami rozciągającymi i technikami masażu powięziowego
- nadmiernej koślawości kolan
- nieprawidłowego ustawienia stopy i kości piszczelowej (nadmierna ewersja tyłostopia i nadmierna rotacja wewnętrzna piszczeli)
- nadmiernej rotacji zewnętrznej kości udowej ( wyniku osłabienia mięśni odpowiedzialnych za rotację wewnętrzną uda: mięsień pośladkowy mniejszy, przednia część włókien mięśnia pośladkowego średniego i napinacz powięzi szerokiej)
- nieprawidłowej techniki biegu
- źle dobranych butów do biegania
- utraty elastyczności pasma biodrowo-piszczelowego (na skutek zaniedbywania ćwiczeń rozciągających po treningu)
- nadmiernego obciążenia treningowego